ทัดดิโอ กัดดี (อังกฤษ: Taddeo Gaddi) (ราว ค.ศ. 1300 - ค.ศ. 1366) เป็นจิตรกรและสถาปนิกของสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาชาวอิตาลีในคริสต์ศตวรรษที่ 14 ผู้มีความเชี่ยวชาญทางการเขียนจิตรกรรมฝาผนัง
ในฐานะจิตรกรทัดดิโอสร้างงานฉากแท่นบูชา และงานจิตรกรรมฝาผนัง และเป็นที่ทราบกันว่าเป็นลูกศิษย์คนสำคัญของจอตโต ดี บอนโดเน ในฐานะสถาปนิกทัดดิโอได้ชื่อว่าเป็นผู้ออกแบบปอนเตเวคคิโอ (Ponte Vecchio)
ทัดดิโอเป็นบุตรของกัดโด กัดดีศิลปินที่ไม่ทราบรายละเอียดมากนัก การศึกษาทางด้านศิลปะส่วนใหญ่มาจากการเป็นลูกศิษย์และผู้ช่วยของจอตโต ดี บอนโดเน เชนนิโน เชนนินิ (Cennino Cennini) กล่าวถึงทัดดิโอว่าเป็นเหมือนลูกของจอตโตและทั้งสองคนมีความสัมพันธ์ที่เนิ่นนานถึง 24 ปี
งานสมัยแรกเช่น “นักบุญฟรานซิสได้รับแผลศักดิ์สิทธิ์” (ราว ค.ศ. 1325-ค.ศ. 1330, สีฝุ่นบนแผงไม้) แสดงให้เห็นถึงอิทธิพลของจอตโตอยู่บ้าง
งานเขียนที่อาจจะเป็นงานเขียนที่สำคัญที่สุดก็คืองานภาพชุดจิตรกรรมฝาผนังที่เป็นเรื่องราวชีวิตของพระแม่มารีและชีวิตของพระเยซูในชาเปลจุยยี (หรือชาเปลบารอนเชลลิ) ภายในบาซิลิกาซานตาโครเชในฟลอเรนซ์ ที่เขียนราวระหว่างปี ค.ศ. 1328-ค.ศ. 1338 “การประกาศของเทพต่อเด็กเลี้ยงแกะ” แสดงให้เห็นถึงความสนใจเรื่องแสงและผลที่เกิดจากการใช้แสงในงานเขียน โดยเฉพาะความสนใจในการศึกษาสุริยุปราคาที่เป็นผลทำให้ได้รับการบาดเจ็บในดวงตาในปี ค.ศ. 1339.
ในฐานะสถาปนิกทัดดิโอได้ชื่อว่าเป็นผู้ออกแบบปอนเตเวคคิโอ (Ponte Vecchio) หรือสะพานเก่า และปอนเตซาตาทรินิตา (Ponte Santa Trinita) ใกล้ๆ กันที่ถูกทำลายไปในคริสต์ศตวรรษที่ 16
ทัดดิโอมีบุตรชายสี่คน สามคนเป็นจิตรกรที่รู้จัก: จิโอวานนิ กัดดี, อักโนโล กัดดี และ นิโคโล กัดดี แต่ไม่มีหลักฐานอะไรที่บ่งว่าซาโนบิลูกชายคนที่สี่เป็นจิตรกรจริงจัง
